نه که همه چیز این دنیا به جاست
همین آدم زیادی بود که رفترفت و رویای
دیدن بازی امیلی را هم با خود برد
تا تمام ترانه هایش را همان جا،
یک نفس برایش بخواند
برای امیلی
.
دیوانه
مرگش هم ساده بود و ناگهانی، مثل زندگیش
.
چرا
نابغه ها
همیشه
انقدر
انقدر
انقدر
دورند؟
.
.
پی نوشت:
عکس ها و
کمی چیز دیگر
ممنون ستاره جان بابت لینک ها، همدردیم