ب: بیّنه:

سخت گیری در مورد شهادت در مورد زنا از اقرار نیز بیشتر است. برای اثبات زنا از طریق شهادت دیگران، باید چهار مرد و یا سه مرد و دو زن به زنای فرد زانی شهادت دهند. در صورتی که تعدادشان کمتر از این باشد و شهادت بدهند،به دلیل افترا، حد قذف بر خود آنان جاری می گردد حتی اگر شهادتشان مقرون به واقعیت باشد.( محمدحسن نجفى، ابواب مقدمات الحدود، ج‏41، ص‏298)

مورد بعدی این که شهود باید دقیقا شاهد عمل وطی (دخول آلت) بوده باشند، یعنی صرف بودن زیر یک پتو یا بوسیدن یا چیزی شبیه به این دلالتی بر عمل زنا نمی کند و اگر از چهار شاهد حتی یک نفر شاهد عمل دخول نبوده باشد، هر چهار شاهد به دلیل افترا، واجد شرایط حد قذف می گردند. .( همان، ص‏298-301)

در وهله بعدی شهود باید همگی بر نوع عمل انجام شده و شرایط مکانی و زمانی و دیگر شرایط متفق القول باشند. هرگونه تناقض بین شهادت شهود (مثلا یکی از شهود بگوید پنج شنبه شب بود و دیگری بگوید جمعه) باعث ابطال شهادت گردیده و حد قذف را مستوجب می شود.(همان، ص 302)

از دیگر شرایط شهادت، یک مجلس بودن شهادت است، بدین معنی که هر چهار نفر در یک مجلس اقدام به شهادت کنند، در روايت آمده: «سه نفر نزد امام على(ع) آمده و شهادت دادند كه شخصى زنا كرده است، حضرت سؤال كرد: نفر چهارم كجاست؟ گفتند: الان مى‏آيد، حضرت نه تنها منتظر فرد چهارم نشد، بلكه دستور داد بر آن سه نفر حد قذف جارى كنند» (حرّ عاملى، همان، ابواب حد الزنا، باب‏12، ص‏372 و 373، ح‏8 و 9 با كمى اختلاف در تعبیر)

هر گونه تزلزل و تردید در شهادت دادن (مثلا بر جمع شدن زن و مرد شهادت بدهد ولی بر زنای آن ها نه) موجب می شود که کسانی که شهادت به زنا داده اند واجد شرایط حد قذف گردند. حضرت على(ع) در روايتى مى‏فرمايد: « من هيچ گاه اولين شاهد بر زنا نخواهم بود؛ زيرا ممكن است بعضى از شهود نكول كرده و شهادت ندهند، آن گاه من متحمل حدّ قذف گردم» (همان، ابواب حد القذف، باب‏12، ص‏446، ح‏2) که این توصیه ای است برای پیروان تا اولین شاهد نباشند، و وقتی اولین شاهد وجود نداشته باشد، شهادتی نیز اتفاق نخواهد افتاد.

این تا آن جا پیش می رود که حتی پس از صدور حکم و قبل از اجرای حکم اگر حتی یکی از شهود از شهادت خود برگردد، حکم باطل شده و حد قذف بر همه شهود جاری می گردد. (محمد حسن نجفى، همان، ج‏41، ص‏306)

ملاحظه می شود که شهادت دادن بر زنا، از خود زنا خطرناک تر است و کسی که شهادت می دهد بیشتر در معرض حد خوردن قرار می گیرد.

.

نتیجه:

برای اثبات زنا یا باید شخص زانی خود به زنا اعتراف کند (چهار مرتبه) که یا باید دیوانه باشد و یا خود مایل به سنگسار شدن باشد و یا جهار نفر به زنا (عمل دقیق دخول) شهادت دهند که با توجه به سخت گیری اعمال شده در این مورد، امکان این که زنایی ثابت شود به شدت کم است.

پس چرا قضات ما به این تعداد و با این کیفیت، حکم به سنگسار می دهند؟

آیا تمام این شرایط برای محکوم کردن فرد زانی جمع می شود؟