آقا جونا، خانوم جونا، بالاخره با حمایت شما مردم گرانقدر و دوستان و آشنایان و خانواده محترم رجبی موبایل ما نابود شد و شماره های داخلش هم ایضا، برای جلوگیری از این که تلفن بزنید و نشناسمتون و جواب اس ام اس هاتونو با «شما» ندم خودتون با زبون خوش کامنت بگذارید و شماره تونم رو باز بهم بگید (کامنت ها مدریته بابا، لو نمی ره) و یا این که اس ام اس بزنید و یا این که زنگ بزنید و خلاصه، خودتون یک کاریش بکنید.
به هر حال کوه به کوه نمی رسه اما آدم به آدم می رسه
بعدشم این که گذر پوست به دباغ خونه می افته!
باقی بقایتان
الاحقر: راننده ترن