از همه ی دوستان عزیز که در عروسی ما قدم رنجه نموده ، پست هوا کرده ، کامنت گذاشته و ای میل هایشان سرازیر شد به سمت مان قد یه دنیا مچکریم.

بالاخص از اعلی حضرت حاج آقا ، بایرامعلی جان ، نازلی خانوم ، خانوم حنا خانوم ، آقای سرزمین رویایی ، یغورت خانم آندلس نشین و حاجی واشنگتن تشکر می کنیم که با پست های گرمشان به شادی ما افزایش دادند.

ما ، آذر و آقای ه (راننده ترن) برای تمام دوستان و بازماندگانشان آرزوی فراش و تجدید فراش داریم و امیدواریم همه با شادی و یک گیلاس شراب ناب شیراز ، یک روز دور هم جمع بشویم و به افتخار این اتفاق مبارک و میمون دمی به خمره بزنیم.

در ضمن به جز صرف شراب ، توجه شما را به خوردن بیف استراگانف اصل ، دستپخت جناب چنچنه و کیک مخصوص به پخت دخترمان و نیز عکسبرداری شدیدا دیجیتال خانوم آگراندیسمان که اتفاقا تولدش مصادف است با فردای عروسی مان و نیز مجلس لهو ولعبی کوچک دعوت می کنیم. به امید آن روز.

آذر و آقای ه ( روسای شرکت هاذر با مسئولیت نامحدود )

.

لازم به توضیح می باشد که ما دیروز زن و شوهر یا به عبارتی همسر شدیم.

.

این را باید با آب طلا نوشت و صبح به صبح هزار بار خواند...

انگاری قضیه جدیست، همه نوستالژی افشانی می کنند، ما هم یکی!
فقط توضیح این که این جا ما کلن نیم ساعتمان بوده و تا همین اواخر (همین دوازده سیزده سالگی!) از این عکس عین سگ می ترسیدیم و فکر می کردیم که گریه شدید مان در این عکس به خاطر آن سوسک گنده ایست که رویمان انداخته اند، یعنی آن روبان را سوسک می دیده ایم همیشه!
.
عکس زیر ده دقیقه گی ندارید؟ نبود؟
.
این ها هم نوستالژی فشانده اند گویا:
سرهرمس
آذرستان
بایرامعلی خان
اعلی حضرت حاج آقا
از زندگی
نیم
دریم لند آقا

SHUT THE FUCK UP!

.

ترجمه:

مرتیکه عوضی، هر غلطی دوست داری بکن، اما دیگه برامون از گروه روزآنلاین ای میل نزن که!

.

پ.ن:

نگو من نبودم و گوز آنلاین به من ربطی نداره ها!

.

پ.ن بعدی:

پدر عزیز وبلاگ نویسی ایران، مادر وبلاگ نویسی ایران را نمودی!